หนังสือที่หยิบขึ้นมาอ่านแบบบังเอิญ- รู้โลกไม่สู้รู้ตน
เมื่อวานไปร้านหนังสือในร้านหนังสือที่หนังสือนับแสนนับหมื่นเล่มนั้น แต่บังเอิญสายตาไปสดุดกับหนังสือเล่มหนึ่งรู้โลกไม่สู้รู้ตน แนวความคิดของเรานั้นเป็นแนวความคิด “หนึ่งในหลาย ๆ ความคิดที่แตกต่าง” เข้าข่ายว่า “เพราะไม่รู้โลก ก็เลยไม่รู้ตน” นั่นเอง หนึ่งในบุคคลที่ถือว่าเป็นปูชนีย บุคคลในเรื่องของการเรียนรู้ อย่างรอบด้าน คือ พระพุทธองค์ ผู้ซึ่งทรงศึกษาหลักปรัชญาสำนักต่าง ๆ ของชมพูทวีปในยุคพุทธกาล จนแตกฉาน ผู้ซึ่งทรงครองตนในลักษณะที่แตกต่างกันจนเข้าถึงปัจเจกชนในลักษณะต่าง ๆ จนเข้าใจบุคคลทั้งปวงก็ด้วยความเปิดกว้างทางปัญญาของพระพุทธองค์ จึงทำให้การเผยแผ่พุทธศาสนาของพระองค์ (ที่นับย้อนไปปีนี้ก็คือปีที่ ๒,๖๐๐ แล้ว) ได้อย่างเปี่ยมไปด้วยตรรกะ และสามารถหักล้างตรรกะที่ไม่สอดรับกับความเป็นจริงได้อย่างแหลมคมไม่เพียงแต่ในด้านของการอ่านหนังสือ การเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ รอบตัว เช่นจากการฟัง ก็เช่นเดียวกัน การฟัง ในสิ่งที่เราไม่เคยสนใจ หรือในสิ่งที่แตกต่างจากเรา ก็ถือว่าสำคัญเช่นกันเลยอยากจะฝากแนวความคิดที่น่าสนใจ ที่ฉันเรียนรู้มาจากการที่เราเริ่มต้น หันมา “อ่านตัวเอง” ก่อน รู้ตัวเองว่าเราชอบอ่านหนังสือประเภทไหน เช่นถ้าหากว่าเราชอบอ่านหนังสือธรรมะ เราก็ลองอ่านหนังสือ “โลก ๆ” เช่นหนังสือทุนนิยม หรือ อื่น ๆเพื่อให้เราได้เข้าไปถึงใจของคนที่เราไม่เคยจะเดินเข้าไปคุยด้วย หากว่าเราเป็นผู้ใหญ่ก็อาจจะลองอ่านหนังสือของวัยรุ่นดูบ้างเราจะได้รู้ว่าพวกเขาคิดกันอย่างไร หากว่าเราเป็นนักวิชาการมาก ๆ เราก็ลองสร้างสมดุลด้วยการอ่านหนังสือที่ไม่ได้วางอยู่บนหลักเหตุผลบ้าง อาจจะช่วยเสริมมุมมองของเราให้แหลมคมกว่าที่เคยเป็นอยู่ก็ได้ หากว่าคนไหนสนใจการเมืองอ่านหนังสืออยู่ขั้วเดียว ก็ลองอ่าน แนวความคิดของขั้วที่แตกต่างก็เป็นประโยชน์ดีเหมือนกันเพราะเราจะไม่รู้เลยว่าแนวความคิดของเรานั้นเป็นแนวความคิด “หนึ่งในหลาย ๆ ความคิดที่แตกต่าง” เข้าข่ายว่า “เพราะไม่รู้โลก ก็เลยไม่รู้ตน” นั่นเองไม่เพียงแต่ในด้านของการอ่านหนังสือ การเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ รอบตัว เช่นจากการฟัง ก็เช่นเดียวกัน การฟัง ในสิ่งที่เราไม่เคยสนใจ หรือในสิ่งที่แตกต่างจากเรา ก็ถือว่าสำคัญเช่นกันแต่หน้าเสียดายที่รีบเลยไม่ทันได้มองว่าหนังเล่มนี้ใครเป็นคนเขียนแต่มานึกได้อีกทีกลับไปดูอีกรอบแล้วหาไม่เจอเอาไว้ถ้าหากเจอจะเอามาขยายต่อในโอกาสต่อไปนะคะ
จากครูดี
